Opstellingen met kunst

Ons laatste open podium vond plaats in de galerie van Erika Stulp, hartje Groningen tegen de hoerenbuurt aan. De schilderijen werkten ontroerend en brachten mooie innerlijk beelden, die we in de opstellingen verder uitwerkten. We begonnen met een amuse, een mini-opstelling voor iedereen. Ieder koos een kunstwerk uit dat raakte en vervolgens keken we wat dieper. Er waren zelfs 2 deelnemers die verliefd raakten op de kunst en het werk naderhand kochten. Een mooie bijvangst voor de galeriehoudster. Om je een idee te geven van de oogst:

1. De stem van de armoede

Een oma nam de armoe van de veenkolonieen tot haar verantwoordelijkheid waardoor haar kleindochter het lef om ondernemer te worden kon omarmen. In de opstelling stond een schilderij centraal waar de vraagsteller steeds weer inspiratie uit tapte. Het leek haar zo heerlijk om vanuit huis haar eigen ritme te kunnen bepalen en het regiem van een veilige baan aan de wilgen te hangen. De stem van oma die diepe armoede had gekend sijpelde de generaties door: Een ambtenarenbaan biedt levenslange zekerheid! Toen dat helder werd kon die stem losgelaten worden en de stem van de vraagstelster helder gehoord worden.

2. Vrouw en de mannen

Een 70-jarige gaf haar verlangen kenbaar naar echte liefde. Telkens weer kreeg ze van Amor de deksel op haar neus.  Haar vader had haar misbruikt en haar moeder was een dominante strenge vrouw, niet bepaald een klimaat waar je veiligheid en liefde kan bloeien. In de opstelling leerde ze zich te ontspannen, kon ze liefde anders toelaten. Kon ze rusten bij veilige vrouwen die haar welkom heten. En hoe spannend eerst, geleidelijk aan kon ze stapjes maken, zichzelf meenemend en zichzelf blijvend in het contact met mannen. Wie rust in de vrouwenenergie vindt, staat stevig naar en wordt extra aantrekkelijk voor mannen.

3. Onvervuld leven

Thuis was er alleen gebabbel, een werkelijk gesprek kon niet plaats vinden. Zelfs toen haar geliefde hartsvriendin overleed, was er geen gehoor en troost. We doken in haar geschiedenis, haar opa bleek gefussilleerd toen haar vader nog maar 3 was. En oma deed aan struisvogelpolitiek en kon de waarheid niet onder ogen zien. Haar vader had geen vader gekend en kon daardoor niet werkelijk zijn leven nemen. Door het gemis aan vaderschap belastte hij zijn dochter met leegheid. Dit erkenning te geven, gaf de liefde ruimte om weer gaan stromen en kreeg dochter vervuld leven, met lief én leed.

Want licht en schaduw horen erbij, brengen ons diepgang. En er passeerde nog veel meer moois op ons open podium.  Dank Erika voor je mooie ambiance en je uitnodigende kunst!