Excuses, het hoge woord eruit.

In de afgelopen tijd is er een belangrijke stap gezet door de verantwoordelijken in onze institutionele jeugdzorg. Na alle terechte ophef over het misbruik door religieuze reeenmachthebbers in onze godshuizen, is het nu de beurt aan Jeugdzorg om schoon schip te maken en schuld te nemen. Excuses, het hoge woord is eruit.
Onze kinderen, onze toekomst.

In oorlogstijd kun je de vijand niet harder treffen dan diens kinderen te raken, daarom is een zoon van een bevelshebber een vaak genomen prooi. Een samenleving tref je eveneens in het hart van haar bestaan als de kinderen ervan niet veilig zijn. Om kinderen evenwichtig op te laten groeien is liefde en hechting noodzakelijk. Het is het geboorterecht van kinderen om dit te krijgen en de samenleving draagt hiervoor uiterste zorg en verantwooordelijkheid. Kinderen hebben recht op liefde en mogelijkheid tot hechting. Wie wist nog niet dat een aapje binnen een paar dagen sterft, als er geen lijfelijke moeder voor hem is. Zonder intimiteit gaat het niet. Van die levensbehoefte machtsmisbruik maken is een grote zonde, een belasting voor de betrokkenen voor het leven en een grote kans op het doorgeven van die belasting aan de eigen kinderen. Excuses aanbieden door een belangrijke bestuurlijke vertegenwoordiger van Jeugdzorg heeft groter impact dan je denkt. Eindelijk krijgt het probleem, dat tot dan toe vaak geheim was en schuldgevoelens en schaamte bij betrokkenen bracht, bestaansrecht. Ja het is echt waar en het klopt niet… machthebbers bekennen schuld.

Je kunt er nu op wachten wat de volgende fase zal zijn. De enorme ijsberg waarvan slechts een topje boven water werd gezien, dankzij moedige poolgangers..…gaat boven water komen. Smeltwater zal er vloeien, nu we als samenleving de slachtoffers zien en kunnen omarmen. Dit smeltwater brengt verzachting en wezenlijke beweging.
Het gaat hierbij niet zoals de vrees van de overheid is, in de eerste plaats om geld. Die vrees voor geldelijke claims maakt dat de overheid tot nog toe de lippen gesloten hield en de andere kant op keek. Dat zal niet lang meer mogen duren, naar mijn smaak. Mag het smeltwater de overheid doen inzien dat de inhoud boven de vorm gaat.