Boekenwurm

Tot mijn pubertijd was ik een echte boekenwurm. Op de basisschool kon je een kanon afschieten, ik hoorde het niet als ik in een boek was verzonken. Ik weet nog goed hoe vreselijk ik schrok als meester Mebius voor mijn tafeltje stond en in zijn handen klapte om me tot de gewone wereld te roepen. Iedereen had dan al zijn boek teruggebracht in de kast en zat weer op zijn plek, maar ik was nog in een andere wereld. Op mijn dertiende had ik de bibliotheek voor jeugdboeken die ging tot zestien jaar, uitgelezen en mocht ik door naar de afdeling volwassenen. Ik las zoals ik later breide, het moest eerst uit of af, eer ik het boek dan wel de pennen neerlegde. En ik haalde s’nachts door. Stiekem met een zaklantaarn onder de dekens, toen ik nog bij mijn ouders woonde, omdat mijn vader de stekker van mijn leeslampje door de muur naar hun kant had getrokken. Op eigen wieken breide ik een trui af in twee dagen en een nacht. De klad kwam in het lezen toen ik verplichte literatuur voor het eindexamen moest doorakkeren. Met alle talen in mijn pakket, betekende dat meters boeken.

Enthousiaste whatsapp

Een paar dagen geleden kreeg ik enkele whatsappjes van een mooie excentrieke dame, die eigenwijs haar eigen pad gaat. Als ik haar al, die in mijn ogen eervolle kenschets, mag geven. Zij wordt momenteel gevangen door De Fontein van Els van Steijn. Dit boek is een musthave voor alle familie-opstellers en staat dus ook op de literatuurlijst voor mijn leerlingen. Ze schreef dat er van alles op z’n plek valt bij haar en ook haar inzicht in hoe waardevol en ingenieus een familiesysteem in elkaar zit. Ze begrijpt dat ik me erin heb bekwaamd. Ze vertelt verder dat het lijkt of ze hierop heeft gewacht, deze vertaling van haar ervaringen. We appen dat veel mensen denken dat ze na het lezen van zo’n boek, menen dat ze het snappen en dat genoeg zou zijn. Ze snappen het met hun hoofd maar cognitie is niet toereikend. Je kunt het werk niet met je hoofd doen maar zult de opstellingen echt zelf dienen aan te gaan, zodat het systeem energetisch gaat leven en de dynamiek zich toont en in je lijf door werkt. Alles zit in je lijf verankerd opgeslagen en zal ook via een lichamelijke ervaring transformeren.

Kennis én ervaring

Deepak Chopra verwoordt het helder. “Als je een huis gaat bouwen, heb je ook gereedschap nodig en datzelfde geldt voor transformatie. Hiervoor heb je twee instrumenten zegt hij. Het ene is kennis en het andere ervaring. Kennis geeft je een beeld van het grotere plaatje, dat je inspireert en ervaring valideert dat deze kennis waar is. Hierdoor wordt de kennis waar en kloppend voor jou. Deze aanpak helpt je uit de dualiteit te komen en uit de mindset van licht en donker. En helpt je voorbij het concept goed en kwaad. Je kunt vervolgens ervoor kiezen om in het licht te leven in plaats van te knokken tegen de duisternis.

Samenwerken

Een mooi voorbeeld van hoe hoofd, hart en hele lijf kunnen samen werken geeft een cliënt die ik afgelopen week zag. Ze werd verwezen door een psycholoog die zag dat de cognitieve gesprekstherapie onvoldoende aansloeg. Ik kreeg een uitgebreide brief mee over de achtergrond van de midden veertiger. Waardoor we de intake konden overslaan en meteen aan de slag konden.

Toedeloe

Ze leerde hoe ze haar monster uit kon zetten. De mond kon snoeren als hij haar vertelde dat ze niet goed genoeg was. En harder en beter moest werken en nog veel meer naars. Het gaf ons de ruimte om de liefde te laten stromen in haar leven. De vreugde op stoom te krijgen en nog veel meer moois waar het leven voor bedoeld is. Die uitknop beviel zó goed, dat ze besloot het monster ontslag te geven. Kon dat zomaar, vroeg ze met grote ogen. Ja hoor, beaamde ik. Zeg maar: ‘Dankjewel voor wat je voor me betekent hebt. ik heb je niet meer nodig en toedeloe’.

Liefs,

Stijn Hillie

Groningen, 16 december