Wildplassen

Vlieland is een favoriete plek voor me, ik moet er nodig weer naar toe. In de tijd van opgroeiende kinderen, had ik met hun vader en nog een stel een grote de Waardtent. Op een seizoensplek midden in de duinen een heerlijke plek! s Morgens wakker worden zonder wekker, een duin over en hoppa in het zilte nat, weer of geen weer. En dan een wandeling naar de haven voor een heerlijke cappuccino. Zo zou ik elke dag wel willen openen.

Heterdaadje

De kinderen leerden er uitgaan op een overzichtelijke manier. Eens haalde ik mijn 13-jarige dochter met een vriendje en een fles bessenjenever uit de duinen. De misselijkheid bleek de beste leermeester. Met een ander vriendje, ze waren 15, ging ze naar de kroeg in het dorp. Na sluitingstijd moest hij te nodig en hij pieste stoer tegen de eerste de beste auto voorhanden, een politiewagen. Het werd een heterdaadje en hij moest zich de volgende dag heel vroeg melden bij de ordebewakers. Sportief lieten ze hem de auto wassen. Opgelucht over deze milde straf, keerde hij terug naar de camping en deed zijn verhaal. Ja jong zei ik ‘Wie s’nachts pist moet overdag de netten drogen’.

Een kanon afschieten

En dan zoonlief, lezen was niet aan hem besteed. Maar daar op dat eiland waar geen internet was, waar je bij de receptie je mobiel kon opladen voor een paar duppies. Waar je overdag samen hout sprokkelde om s’avonds een kampvuur te maken…. Wat een eindeloos eiland! Hij verslond er het ene na het andere boek, je kon een kanon af schieten, hij zat in het verhaal. Ik zeg dat het de oplossing is in falend onderwijsland, dat onze jongelingen doet degraderen naar de onderste regionen in de wereld qua taalvermogen.

Er is wat voor te zeggen: een onbewoond wifi-vrij eiland, wildplassen en een bieb, wie gaat er mee?